समर्थांच करुणाष्टक (२), कडवे तिसरे...

समर्थांच करुणाष्टक (२)

कडवे तिसरे...

समर्थ म्हणतात...

सदा प्रेमरासी तया भेटलासी..
तुझ्या दर्शने स्पर्शने  सौख्यरासी..
अहंता मनी शब्दज्ञाने बुडालो..
तुझा दास मी वेर्थ जन्मासी आलो...!

रामा.. तुझी कृपादृष्टी ही किती भावुक आहे रे..जे जे भक्त मनातून तुझी सात्विक  आराधना करून तुझ्याशी एकरूप झाले अशा सगळ्यांना तू प्रेमभरे तुझ्या  सस्वरूपाची ओळख करून दिलीस.!त्यांच्या हृदयातल्या आत्मारामा पर्यंत पोहचण्यासाठी तू त्यांची साथ दिलीस..ते आत्मसुख,तो निजानंदी बहर तुझ्या भेटण्याने त्यांना मिळून गेला..!

रामा..तुझ्या नुसत्या दर्शनाने,तुझ्या कृपा स्पर्शाने सगळी भौतिक सुखे निष्प्रभ ठरून कायमची,आत्मसुखाची,परमेश्वर मिलनाची गाढ सुखराशी त्यांच्या पदरात तू रीती केलीस..!

रामा..मी मात्र माझ्या अल्पज्ञानाने काही थोडे फार ग्रंथ वाचून मी तुझ्या अनुभूतीला लायक झालो आहे असा अभिमानयुक्त गैरसमज करून घेऊन त्याच अज्ञानाच्या दिखाऊ अंधारात चाचपडू लागलोय..!
तुझं असणं हे शब्दाच्या पलीकडे,तुझं वर्णन शब्दातीत आहे हे विसरून फक्त शब्द माहीत झाले म्हणून तू मला समजलास इतक्या बेपर्वा बुद्धीने मी तुझ्या पासून दुरावत गेलो..!

रामा या सगळ्यामुळे,माझ्या या अभिमानाच्या ओझ्याने माझं या भूमीवर रहाणं  ओझं,भार आहे अस जाणवू  लागलं आहे..!

रघुवीरा..त्या सगळ्या संत,महंत,सज्जन व्यक्तींशी मला माझी तुलना करायची नाहीये.पण निदान त्यांच्या पर्यंत, त्यांच्या उंच भक्तीची पातळी गाठेपर्यंत तू मला लेकरू समजून समजावून घेशील ना??

श्रीराम..

©प्रवीण कुलकर्णी
९८२२६३५९०२