.... स्वामी.....

.... स्वामी.....

या शब्दानंतर कैवल्य,ज्ञान,आश्वासक कोमल नजर अस सगळं बुद्धी आणि नजरेसमोर येत..!

स्वामी म्हणजे ज्याच्यासाठी आपलं संपूर्ण सर्वस्व अर्पण करायची असते ती वंदनीय व्यक्ती..!

पण त्या स्वामींच्या दृष्टीने त्यांची स्वतःबद्दल ची व्याख्या म्हणजे एका त्या जगदिशापुढे जगातल्या बाकीच्या सर्वस्वाची पत्रास बाळगत नाहीत ते..!

अस स्वामीपण लेऊन आलेले परमपूज्य श्रीधरस्वामी यांची आज पुण्यतिथी..!

श्रीधरकुटी च्या केशरी उंबऱ्यावर माथा टेकून आत गेल्यावर माथ्यावरच्या लाकडी जुन्या तूळईकडे लक्ष जात..!
जाणवत कैवल्याची झुंबर ठायी ठायी जाणवतात..!

ठशीव बांधकाम आणि आतला मृदभाषी वावर..त्या बोलाचे प्रतिध्वनी अजून ही ऐकणाऱ्याला ऐकू येतात..!

बाहेरून आत गेल की निरव अशी शुद्ध सात्विक निरामय शांती जाणवते..!

काय असेल अस वेगळं तिथे??शांतिब्रह्म स्थिरावल असेल..?ओंकार शुद्धस्वरूपी राहिला असेल..?
स्वामींच्या वर्णनात्मक श्लोकात म्हणतात तशी ती निजतृप्ती इथे येऊन तृप्त झाली असेल??

इथे आलेल्या सगळ्यांनाच आयुष्यभर पुरणारा स्वानंद मिळून जातो..!

माझे वडील मला सांगतात की श्रीधरस्वामींचा हात त्यांच्या पाठीवरून कित्येक वेळा फिरला आहे..!
त्या स्वानंदाचा कैफ त्यावेळी त्यांच्या नजरेत दिसतो..!
तोच श्रीधरकुटीत आलो की अलुट लुटता येतो..!

इथल्या कणाकणाने स्वामींच अस्तित्व पाहिलंय..!त्यांची अनेक मंत्रमय,मौन अनुष्ठाने या वास्तूने पाहिली आहेत..!

शांत वास्तू.. दिव्य अनुभूती.
सत्य शिकवण..निजानंद निजरूप..!
स्वानंद ओळख..तृप्त मन..
श्रीधरस्वामी ते स्वरूप..!🙏

©प्रवीण कुलकर्णी
९८२२६३५९०२