समर्थांची करुणाष्टके (४), कडवे पाहिले...

समर्थांची करुणाष्टके (४)

कडवे पाहिले...

समर्थ म्हणतात...

उदासीन हे वृत्ती जीवी धरावी...
अती आदरे सर्व सेवा करावी..
सदा प्रीति लागो तुझे गूण गाता..
रघुनायका मागणे हेचि आता...!


रामराया...मला माझी वृत्ती वैराग्यपूर्ण करावी अस वाटतय.उदासीनता अंगी यावी अस वाटतय..(उदासीनता म्हणजे एकप्रकारची अतृप्तताच असते..जगातले सामाजिक,मानसिक,शाररिक अनुभव घेतल्यानंतर ही एक उणेपणा जाणवतो ती म्हणजे उदासीनता)सुख,दुःखाकडे समदृष्टी म्हणजे उदासीनता..!ही वृत्ती ,सहजतेने माझ्याठायी येत चाललीय..!

रामराया...या उदासीनतेमुळे माझ्यात सुलभतेने सेवाभाव निर्माण होऊ लागला आहे..!देवांची,देवालयांची, संतांची,समाजाची अहर्निश सेवा करावी असा एकमेव ध्यास प्रकर्षाने मनात उमलू पहातोय.

रामराया...एकमेव ओढ,एकमेव गरज,एकमेव ध्यास आता तुझ्या गुणवर्णनाचा आहे.तुझ्या संकीर्तनाची एकप्रकारची सवय मला लागली आहे..आणि अशीच ती असली पाहिजे...!

रामराया...माझ्या बाकीच्या सगळ्या भौतिक मागण्या बाजुला ठेवून तुझ्या संकीर्तनाची मागणी मी तुझ्याकडेच करतोय..!

समर्थ ज्याची आशा आहे त्यालाच सारथी करतात..!रामापर्यंत पोहचण्यासाठी रामाकडेच मागण..!

इतकी सहज आहे ही भक्ती, सगळं समोर आहे..मिळवायचं ते ही समोर आणि मिळणार आहे ते समोर आहे..!
फक्त आपल्याला ती वाट ओळखून चालायचीय..!
चला तर मग..!!

श्रीराम..!

©प्रवीण कुलकर्णी
९८२२६३५९०२